Κατά την πρόσφατη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος η ελληνική κοινωνία υπήρξε, σε όλες τις φάσεις, αμέτοχη. Αυτό αποδείχθηκε ξεκάθαρα τόσο κατά την περίοδο πριν από τις εκλογές του Απριλίου 2000, στις οποίες το εκλογικό σώμα υποτίθεται ότι κλήθηκε να ψηφίσει και με γνώμονα τις προτάσεις των κομμάτων για την αναθεώρηση, όσο και σε μια σειρά δημοσκοπήσεων, που ανέδειξαν την περιορισμένη ενημέρωση και το μειωμένο ενδιαφέρον των πολιτών.
Πέρα από το εκλογικό σώμα, απούσα ήταν επίσης η κοινωνία πολιτών, κατεξοχήν δε εκείνα τα συλλογικά υποκείμενα που θα έπρεπε να έχουν λόγο σε επιμέρους κεφάλαια του αναθεωρητικού εγχειρήματος. Στο περιθώριο, τέλος, του αναθεωρητικού εγχειρήματος παρέμεινε κατ’ ουσίαν και η επιστημονική κοινότητα των δημοσιολόγων.
Μόλις κατά το στάδιο της τελικής επεξεργασίας της διατύπωσης των υπό αναθεώρηση διατάξεων η κοινωνία πολιτών κλήθηκε να εκφράσει τις απόψεις της για επιμέρους ζητήματα, ή κινητοποιήθηκε αυτοβούλως για να επηρεάσει τις αποφάσεις της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής, όπως επί παραδείγματι στην περίπτωση της πρότασης αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Στο κείμενο επιχειρείται να αναδειχθεί η σημασία της σύμπραξης της κοινωνίας πολιτών κατά τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος στις σύγχρονες πλουραλιστικές δημοκρατίες.