Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 16/12/2014
Από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ένα παράδοξο. Παρότι τα συγκυβερνώντα κόμματα υστερούν σε δημοφιλία, ωστόσο η πλειονότητα των ερωτωμένων τάσσεται κατά της προκήρυξης πρόωρων εκλογών. Η επιφυλακτικότητα του εκλογικού σώματος απέναντι στη διεξαγωγή εκλογών μοιάζει ανεξάρτητη από κομματικές προτιμήσεις και συνιστά μια αυτοτελή τάση.
Η συχνή εναλλαγή κυβερνήσεων καθ’ όλη την περίοδο της κρίσης δεν αποδείχθηκε ευεργετική για την αντιμετώπισή της. Μέσα σε μια πενταετία, από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα, αναδείχθηκαν τέσσερις διαφορετικοί πρωθυπουργοί και πέντε διαφορετικές κυβερνήσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κυβερνητικοί ανασχηματισμοί.
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι απαιτήσεις της τρόικας ήταν ασφυκτικές, η διόγκωση της ανεργίας και της φτώχειας αδιανόητη, οι μεταβολές στον τρόπο ζωής και στην πρόσληψη του μέλλοντος ριζικές. Μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού υπό αυτές τις περιστάσεις θα ήταν πολύτιμη για τη διαχείριση της κρίσης, όμως η έλλειψη κουλτούρας συνεργασιών δεν την επέτρεψε.
Το ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών, σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι αναγκαίες πλειοψηφίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν είναι ελκυστικό για τον λόγο ότι η κοινωνία αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των περιστάσεων. Η πίεση από τους δανειστές έχει ενταθεί κατά τρόπο δυσεξήγητο και απειλητικό, ενώ σε περίπτωση αλλαγής κυβέρνησης δεν αποκλείεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Οι πολίτες φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις να προτιμούν μια άλλη κυβέρνηση, όχι όμως με αφορμή την προεδρική εκλογή, όταν μάλιστα εκκρεμεί μια δύσκολη διαπραγμάτευση τον ερχόμενο Φεβρουάριο.
Ευκταίο θα ήταν σήμερα να συμπράξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου με βάση μια κοινής αποδοχής διαπραγματευτική στρατηγική απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους και να προκηρυχθούν εκλογές μόνο μετά την επίτευξη συμφωνίας για την αναχρηματοδότηση ή διαγραφή μέρους του χρέους. Το ζητούμενο είναι η κομματική αντιμαχία να υποχωρήσει αυτή τη φορά μπροστά στους πολλαπλούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα, ώστε να μην επαναληφθεί το ιστορικό προηγούμενο καταστροφών προς τις οποίες οδηγήθηκε διχασμένη.