Έξι μήνες απέμειναν μέχρι τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών. Χωρίς αμφιβολία είναι η σημαντικότερη εκλογική αναμέτρηση για την ανάδειξη εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από την καθιέρωση της άμεσης εκλογής τους το 1979. Η σπουδαιότητα των εκλογών του Μαΐου συναρτάται με την έξαρση των ευρωσκεπτικιστικών τάσεων στα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στις χώρες που μετέχουν στην Ευρωζώνη.
Ο ευρωσκεπτικισμός αποτελεί παρακολούθημα της δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, που προκάλεσε την αμφισβήτηση του ενοποιητικού εγχειρήματος από δυο διαφορετικές οπτικές γωνίες: Κατ’ αρχάς, στις δότριες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά ενδυναμώνονται οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η ενίσχυση των υπερχρεωμένων κρατών του Νότου απειλεί την οικονομική τους ευρωστία και λειτουργεί εις βάρος της εθνικής οικονομίας. Από την άλλη πλευρά στις λήπτριες χώρες, που μαστίζονται από τις επιπτώσεις των ακραίων περιοριστικών πολιτικών, τον ευρωσκεπτικισμό τροφοδοτεί η αντίληψη ότι οι δανειστές όχι μόνο δεν επιδεικνύουν την απαιτούμενη αλληλεγγύη, αλλά επιδιώκουν με τιμωρητικού χαρακτήρα μέτρα την «υποταγή» των κρατών-μελών του Νότου σε ένα ηγεμονικό μοντέλο, που απάδει προς τις αρχές στις οποίες θεμελιώθηκε το ενωσιακό οικοδόμημα.
Ο ευρωσκεπτικισμός εκφράζεται στις έρευνες κοινής γνώμης τόσο ως αυτοτελής τάση, ανεξάρτητη από τις κομματικές προτιμήσεις των ερωτώμενων, όσο και μέσω της προτίμησης εκείνων των πολιτικών κομμάτων της άκρας Δεξιάς και της ριζοσπαστικής ή κομμουνιστικής Αριστεράς που διατυπώνουν την οξύτερη κριτική προς την ευρωπαϊκή διαδρομή των τελευταίων τεσσάρων ετών. Δεν θα ήταν, μάλιστα, άστοχο να υποστηριχθεί ότι η κριτική στάση έναντι των κεντρικών επιλογών του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου αποτελεί πλέον προνομιακό πεδίο διαφοροποίησης των κομμάτων αυτών από τους φιλευρωπαϊκούς κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς κομματικούς σχηματισμούς.
Αν τους μήνες που μεσολαβούν μέχρι τις ευρωεκλογές δεν υπάρξουν έμπρακτες απαντήσεις προς τους ευρωσκεπτικιστές, ιδίως με τη στροφή προς κοινές ευρωπαϊκές αναπτυξιακές πολιτικές, η επικράτηση των δυνάμεων που υποστηρίζουν την αναδίπλωση προς «λιγότερη» Ευρώπη θα οδηγήσει σε αλυσιδωτές ανατροπές στο ευρωπαϊκό τοπίο.