ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 18/6/2014

Κάθε χρόνο περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, χάνουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη. Κυνηγημένοι από τον πόλεμο, αυταρχικά καθεστώτα, λιμούς και ακραία φτώχεια που μαστίζουν την αφρικανική ήπειρο, αλλά πλέον και χώρες της Μέσης Ανατολής, οι αντικανονικοί μετανάστες ακολουθούν τους δρόμους του τράφικινγκ, των σύγχρονων δουλεμπόρων, αναζητώντας στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Χρειάστηκε η τραγωδία στη Λαμπεντούζα τον περασμένο Οκτώβριο, που στοίχισε τη ζωή σε 387 ανθρώπους, ώστε να σχεδιάσει η Ιταλία το πρόγραμμα διάσωσης μεταναστών «Mare Nostrum» σύμφωνα με θεμελιώδεις αρχές ανθρωπισμού και σεβασμού της ζωής.

Οι συνέπειες αυτής της μεταστροφής υπήρξαν ωστόσο πολλαπλές. Από τη μια πλευρά, αυξήθηκαν κατακόρυφα το πρώτο τρίμηνο του 2014 οι αντικανονικοί μετανάστες που έφτασαν στην Ιταλία και φιλοξενούνται σε κέντρα υποδοχής, όπως προκύπτει από στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, αφού η πληροφορία της βελτίωσης των όρων εισόδου στην Ευρώπη διαχύθηκε γρήγορα στους απελπισμένους των χωρών προέλευσης.

Η βελτίωση των καιρικών συνθηκών υπολογίζεται ότι μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους από 3.000 νεοεισερχόμενους ημερησίως. Ταυτόχρονα, οι ιταλικές Αρχές συντάχθηκαν με την πάγια ελληνική θέση για δικαιότερη κατανομή του οικονομικού και κοινωνικού βάρους της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης μεταξύ των κρατών της ΕΕ, απαιτώντας χρηματοδοτικές ενισχύσεις και μεταφορά μέρους των αντικανονικών μεταναστών σε χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, η ανθρωπιστική στροφή στη Μεσόγειο προκάλεσε νέο κύμα ρατσιστικής και ξενοφοβικής ρητορείας στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Οι ηγέτες της Ακροδεξιάς στην Ιταλία μίλησαν για «εισβολή στις ιταλικές ακτές», ενώ τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών επιβεβαιώνουν ότι το μεταναστευτικό λειτούργησε ως προνομιακό πεδίο για την ενίσχυση των ακροδεξιών, ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων. Αποτελεί λοιπόν μείζονα προτεραιότητα για τα νεοεκλεγέντα όργανα της ΕΕ να επανασχεδιάσουν εκ βάθρων την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, λαμβάνοντας υπόψη και συναρθρώνοντας τις αρχές του ανθρωπισμού, του ρεαλισμού και της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.