Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 29/1/2013
Τα δύο από τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση έχουν χρεοκοπήσει. Η Νέα Δημοκρατία οφείλει σε τράπεζες δάνεια περίπου 130 εκατ. και το ΠΑΣΟΚ 120 εκατ. ευρώ. Τα σωρευμένα χρέη είναι μαθηματικά αδύνατο να καλυφθούν από τις κρατικές επιχορηγήσεις, οι οποίες ήδη παρακρατούνται από τις πιστώτριες τράπεζες. Οφειλόμενα ενοίκια μηνών, απλήρωτοι υπάλληλοι και αδυναμία εξυπηρέτησης των λειτουργικών δαπανών συνθέτουν ένα σκηνικό οικονομικής κατάρρευσης, που λαμβανομένων υπόψη των χαμηλών επιδόσεων στις προηγούμενες εκλογές φαίνεται, τουλάχιστον για το ΠΑΣΟΚ, μη ανατάξιμο.
Η υποθήκευση της μελλοντικής κρατικής χρηματοδότησης αποτελεί σκάνδαλο. Ομως ακόμη σοβαρότερες συνέπειες επιφέρει η αποκλειστική χρηματοδότηση των κομμάτων από το κράτος και τον τραπεζικό δανεισμό. Η οικονομική συμβολή των μελών και φίλων τους υπήρξε, τουλάχιστον την τελευταία δεκαπενταετία, αμελητέα. Η σταθερή αύξηση της κρατικής επιχορήγησης δεν είχε ως αποτέλεσμα τον εξορθολογισμό των οικονομικών των κομμάτων, αλλά τη γεωμετρική διόγκωση των δαπανών τους. Ταυτόχρονα προέκυψαν ενδείξεις, ιδίως με αφορμή την υπόθεση Siemens, ότι στα ταμεία των δύο πάλαι ποτέ κομμάτων εξουσίας εισέρρεαν και άδηλοι πόροι από ιδιωτικά κέντρα οικονομικής ισχύος.
Καθίσταται, λοιπόν, προφανής η οικονομική εξάρτηση των πολιτικών κομμάτων που μονοπώλησαν την κυβερνητική εξουσία, εκμηδενίζοντας την κοινωνική τους αυτονομία. Αυτή η εξάρτηση επιδρά επίσης στην εσωκομματική τους λειτουργία, καθώς οι εν λόγω μορφές χρηματοδότησης ενδυναμώνουν τις εκάστοτε κομματικές ηγεσίες. Πέραν ενός κλειστού ηγετικού πυρήνα, μέλη, στελέχη και κομματικές οργανώσεις ούτε μετέχουν στην οικονομική διαχείριση ούτε διαθέτουν στοιχειώδη ενημέρωση.
Η δυσθυμία της κοινωνίας απέναντι στο κομματικό σύστημα τροφοδοτείται από την αδιαφάνεια των οικονομικών τους. Χρεοκοπημένα και απαξιωμένα κόμματα σε ένα χρεοκοπημένο κράτος θέτουν σε κίνδυνο τους δημοκρατικούς θεσμούς. Η ανανέωση του πολιτικού συστήματος προϋποθέτει τη θεσμοθέτηση ενός νέου πλαισίου για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, τον αυστηρό έλεγχο του πολιτικού χρήματος και την εν γένει εσωτερική τους λειτουργία.