ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΕΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 18/11/2014

Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από τη διατύπωση προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Καθώς οι συνταγματολογούντες περισσεύουν, καθένας είναι έτοιμος να επιχειρηματολογήσει για την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος της Βουλής, να αλλάξει η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, να διευρυνθούν τα «αμεσοδημοκρατικά στοιχεία» του πολιτικού συστήματος ή να κατοχυρωθούν ισχυρότερα κοινωνικά δικαιώματα.
Και όλα αυτά με ελαφριά καρδιά, αβασάνιστα και ανέξοδα. Όπως άλλωστε αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα και το 2001, όταν ακόμη και ως προς τις διατάξεις που ο τότε εισηγητής της πλειοψηφίας διατύπωσε αρχικά με φειδώ, όπως για παράδειγμα η ρύθμιση περί βασικού μετόχου, οι βουλευτές διαγωνίζονταν ποιος θα αναδειχθεί δεινότερος πολέμιος της «διαπλοκής», με αποτέλεσμα να ψηφιστούν σχεδόν ομόφωνα συνταγματικά τέρατα, που ούτε τη διαπλοκή πολέμησαν ούτε τίποτε άλλο εισέφεραν.
Έτσι αβασάνιστες είναι και οι προτάσεις που κατέθεσε για πολλοστή φορά η Νέα Δημοκρατία, εντελώς άκαιρα, μια που τίποτε δεν μπορεί να γίνει εάν δεν ξεκαθαρίσει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο ψευδομεταρρυθμιστικός λόγος στην υπέρτατη έκφρασή του, καθώς τα μισά τουλάχιστον από όσα προτείνονται θα μπορούσαν να θεσπιστούν χωρίς καμία καθυστέρηση με απλό νόμο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις θα αρκούσε απλή απόφαση του πρωθυπουργού. Όμως το ζητούμενο στην πραγματικότητα είναι η αναγγελία αλλαγών, που παραπέμπονται στις καλένδες της αργόσυρτης αναθεωρητικής διαδικασίας, ώστε να ενισχυθεί προεκλογικά το προφίλ του πλειοψηφούντος κυβερνητικού εταίρου, που ελάχιστα ενδιαφέρθηκε για ουσιώδεις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.
Το Σύνταγμα χρειάζεται να αναθεωρηθεί, αφού περιλαμβάνει αρκετές ρυθμίσεις άστοχες ή προβληματικές. Όμως ο χρόνος, ο τρόπος και το περιεχόμενο του αναθεωρητικού λόγου της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύει ότι υπάρχει ο κίνδυνος μιας ακόμη χαμένης ευκαιρίας. Όσο η πολιτική τάξη αδυνατεί να συγκροτήσει μια άτυπη διακομματική πολιτική ομάδα, με τη συνδρομή ειδικών επιστημόνων, που θα αναζητήσει πεδία συμφωνίας για όσα πρέπει να αλλάξουν στο Σύνταγμα, τόσο θα αποδεικνύεται η προσχηματικότητα κάθε αναθεωρητικής πρωτοβουλίας.