Εφημερίδα “Έθνος”, 19/4/2016
Η κυβέρνηση φέρει τεράστιες ευθύνες για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, που δεν αφορούν μόνο την ανθρωπιστική διάσταση, αλλά επίσης σοβαρές πτυχές της εξωτερικής πολιτικής, καθώς και την παραβίαση σειράς συνταγματικών και διεθνών δεσμεύσεων. Ευθύνες φέρει κατ’ αρχάς η κυβέρνηση επειδή ακολούθησε συστηματικά επί μήνες την πολιτική της «εξαέρωσης» προσφύγων και μεταναστών, κατά την ορολογία της προηγούμενης υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής. Αντί να δημιουργηθούν κατάλληλες δομές καταγραφής και φιλοξενίας, επιλέχθηκε να διευκολυνθεί η ανεξέλεγκτη μετακίνησή τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με αναπόφευκτη συνέπεια το κλείσιμο των συνόρων, τον εν τοις πράγμασι αποκλεισμό της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν και τον διαπραγματευτικό μας αφοπλισμό.
Ευθύνες φέρει η κυβέρνηση για το ανθρωπιστικό αίσχος της Ειδομένης, του Πειραιά, του Ελληνικού, των νησιών. Αν δεν αναλάμβανε η κοινωνία πολιτών (χωρίς μάλιστα στοιχειώδη κρατική εποπτεία) να συνδράμει πρόσφυγες και μετανάστες, οι συνθήκες διαβίωσής τους δεν θα ήταν απλώς απάνθρωπες και εξευτελιστικές, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες για τη ζωή τους, κυρίως των παιδιών και των άλλων ευπαθών ομάδων.
Ευθύνες φέρει επίσης η κυβέρνηση για τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που εκτός των άλλων αποδεικνύεται δυσχερώς εφαρμόσιμη, τόσο λόγω της απροθυμίας της Τουρκίας όσο και εξαιτίας της διοικητικής-διαχειριστικής αδυναμίας που έχει επιδείξει η χώρα μας. Ομως το μείζον πρόβλημα εδώ είναι ότι με τη συμφωνία αυτή η Τουρκία αναγνωρίζεται έμμεσα ως «ασφαλής τρίτη χώρα» και παραβιάζονται οι συνταγματικές και διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας για το καθεστώς των προσφύγων.
Είναι όνειδος για την Ελλάδα, όπου μάλιστα η κυβερνητική εξουσία ασκείται κατ’ επίκληση των ιδεωδών της Αριστεράς, να καταπατώνται συστηματικά στοιχειώδη δικαιώματα των προσφύγων, να διασύρεται διεθνώς για πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης, να σύρεται σε εφαρμογή της απαράδεκτης συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και να αδυνατεί να επεξεργαστεί ένα υποτυπώδες σχέδιο αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης. Οι τεράστιες αυτές ευθύνες θα αποτελούσαν επαρκή λόγο για να απομακρυνθεί η κυβέρνηση σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα της Ευρώπης.