Εφημερίδα, “ΕΘΝΟΣ”, 8/10/2013
Η υπεράσπιση της δημοκρατίας από νεοναζιστικά μορφώματα με αποτρόπαιες ιδεολογικές βάσεις και εγκληματικές πρακτικές, συναρτάται όχι μόνο με τη μέριμνα να μη χαλαρώσουν οι δικαιοκρατικές εγγυήσεις, με απρόβλεπτες μακροπρόθεσμα επιπτώσεις, αλλά ιδίως με την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, που είναι η εξάρθρωση των εγκληματικών στοιχείων, που αποδεικνύονται σύμφυτα με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Η δημοκρατία όχι απλώς δεν φοβάται, αλλά αντλεί την ισχύ και την υπεροχή της από τον σεβασμό των δικαιωμάτων των εχθρών της. Αυτό συνεπάγεται ότι μέλη της κυβέρνησης δεν νομιμοποιούνται να σχολιάζουν το έργο της Δικαιοσύνης, προεξοφλώντας την προφυλάκιση ή την τιμωρία κατηγορουμένων, αφού σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αυτό συνιστά παρέμβαση που υπονομεύει τη διεξαγωγή δίκαιης δίκης. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί στο παρελθόν για παρεμφερείς παραβιάσεις. Ομως το ειδικό βάρος μιας καταδίκης της χώρας μας στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής θα ήταν πολιτικά δυσβάσταχτο.
Η δημοκρατία σέβεται τους εχθρούς της επειδή έτσι αποδυναμώνει το οπλοστάσιό τους.
Προστατεύει την προσωπικότητά τους από το παιχνίδι της τηλεθέασης, γιατί δεν τους φοβάται. Ο εξοβελισμός της Ακροδεξιάς δεν μπορεί να επιτευχθεί με ενέργειες συμβολικής βίας, αλλά με έγκαιρη και αποτελεσματική δράση των δικαστικών και διωκτικών αρχών. Αρα, και με πλήρη εκδημοκρατισμό των σωμάτων αυτών, εμπεδώνοντας τη λειτουργία τους σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη νομοθεσία. Ας επιδείξουν, τέλος, τα κόμματα αυτοσυγκράτηση. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που επικοινωνιακά παιχνίδια και πολιτικός ανταγωνισμός δεν επιτρέπονται.