Εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, 4/11/2014
Ακριβώς τρεις μήνες απέμειναν μέχρι τη συμπλήρωση του απώτατου χρονικού ορίου για την έναρξη της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Η αβεβαιότητα ως προς τη συγκέντρωση των απαιτούμενων 180 ψήφων έχει οδηγήσει σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, με σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία και στο κυβερνητικό έργο.
Ενα παρεμφερές σκηνικό στήθηκε το καλοκαίρι του 2009, όταν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Γ. Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπερψήφιζε κανέναν υποψήφιο, προκειμένου να προκηρυχθούν εκλογές. Την εξέλιξη αυτή πρόλαβε ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, προκηρύσσοντας εκλογές 5 μήνες πριν από την προεδρική εκλογή. Παρόμοια με του Γ. Παπανδρέου είναι σήμερα η στάση του Α. Τσίπρα, που έχει δημοσιοποιήσει από καιρό την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να μπλοκάρει την εκλογή Προέδρου.
Διαπιστώνονται όμως ορισμένες ουσιώδεις διαφορές από το 2009.
Πρώτον, σήμερα ένα κατακερματισμένο κομματικό σύστημα έχει αντικαταστήσει τον συμπαγή δικομματισμό που επικράτησε μέχρι το 2012. Δεύτερον, υπάρχει ένας πρωτοφανής για τα δεδομένα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας αριθμός ανεξάρτητων βουλευτών, των οποίων η στάση παραμένει εν πολλοίς αδιευκρίνιστη. Τρίτον, η χώρα διανύει μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, καθώς μέχρι το τέλος του χειμώνα κρίνεται η επόμενη μέρα της εξόδου από το Μνημόνιο και αναπροσδιορίζεται η σχέση με την τρόικα, ενώ παράλληλα ανοίγει η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους.
Με αυτά τα δεδομένα ενδέχεται για πρώτη φορά να λειτουργήσει πράγματι ως απειλή η πρόβλεψη των πρόωρων εκλογών σε περίπτωση μη ανάδειξης Προέδρου. Οι ανεξάρτητοι βουλευτές και όσοι ανήκουν σε κόμματα που φαίνεται να καταρρέουν εκλογικά, όπως η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ, έχουν κίνητρο να διατηρήσουν για περίπου 16 ακόμη μήνες τη βουλευτική τους έδρα, ελπίζοντας σε μια συγκυρία ευμενέστερη για την πολιτική τους επιβίωση το 2016.
Και όλα αυτά εν ονόματι των ιδιαίτερων εθνικών περιστάσεων. Βέβαιο είναι, λοιπόν, ότι η προεδρική εκλογή θα κριθεί από ένα μείγμα «ιδιοτελών» και «κοινωφελών» κινήτρων.